Rewitalizacja Młynów Rothera na finiszu

Przebudowane Młyny Rothera na wyspie Młyńskiej można już zwiedzać, ale prace w nich zakończą się w 2023 roku. Wiadomo już, co będzie się nich mieściło. Czy tę ofertę będzie można zmodyfikować bądź uzupełnić?

Zrewitalizowane Młyny ma wypełnić życiem „Park Kultury” – instytucja powołana w 2019 roku przez prezydenta miasta. W tej misji „Park” ma swoją filozofię, podkreślając, że najważniejszym dla instytucji partnerem jest lokalna społeczność.

Współpraca na wielu poziomach

– Dlatego zamierzamy i już współpracujemy z lokalnymi artystami, projektantami, rzemieślnikami i wytwórcami – mówi Anna Triebwasser, specjalistka ds. komunikacji, zajmująca się też wsparciem graficznym „Parku Kultury”. – Będziemy m.in. promować zdrową regionalną żywność, design, rzemiosło, dziedzictwo naszego regionu. Chcemy też poruszać kwestie ochrony klimatu, recyclingu, oszczędzania żywności i innych niezbędnych do życia produktów oraz prawidłowego odżywiania.

Bydgoska instytucja jako myśl przewodnią i hasło wybrała „Młyny w budowie”. Oznacza to nie tylko fizyczną przebudowę historycznych budynków, ale i organiczną pracę nad ofertą Młynów Rothera.

„Pierwsze prace remontowo-konserwatorskie oraz wyposażeniowe kosztowały 95 mln zł, w tym 25 mln zł miasto otrzymało od UE. Koszt aranżacji Młynów szacuje się na około 35 mln zł. Najbliższe wydatki to 5 mln zł na wyposażenie Spichrza Zbożowego – w tym 2 mln zł na projekt i wykonanie wystawy stałej.”

W maju 2021 roku otwarty został taras z fontanną. Trwa praca nad jego zagospodarowaniem, na które zresztą będzie ogłoszony konkurs. To miejsce, imponujące rozmiarem i wyłożone naturalnym drewnem, ma być miejscem spotkań, warsztatów i koncertów. Wyposażone będą też wystawy w Spichrzu Zbożowym, Młynie Rothera i Spichrzu Mącznym. Spichrz Zbożowy i Młyn Rothera otwarte zostaną w 2022 roku, Spichrz Mączny rok później.

Rozkład obiektu i propozycje programowe

Co znajdzie się w całym kompleksie? W centrum będzie oczywiście Młyn Rothera, od którego odchodzą dwa skrzydła Spichrzy. Tutaj kupimy bilety czy zasięgniemy informacji na temat bezpłatnego zwiedzania.

Rozkład całego obiektu według konceptu „Parku Kultury”:

• na pierwszym piętrze Młyna Rothera mieścić się będzie sala konferencyjna na ok. 150 osób, zaprojektowane zostaną też mniejsze przestrzenie na konferencje kameralne;
• wystawa Młyn-Maszyna będzie interaktywną ekspozycją, która zaprezentuje sposób działania dawnego młyna i przy okazji wyjaśni zjawiska fizyczne; uczestnicy poznają poszczególne etapy produkcji mąki, towarzyszyć prezentacji będą dźwięki, zapachy, światła i cienie; wystawa ma być spektakularna i unikatowa na skalę światową;
• ostatnie piętra Młynu Rothera i w Spichrzu Zbożowym dedykowane będą wystawom czasowym; tu inicjatywą mogą się wykazać nie tylko zespoły programowe Młynów, ale także organizacje pozarządowe, kolektywy artystyczne, freelancerzy itd., co stworzy pole do budowania różnorodnej oferty; istnieć będzie również możliwość wypożyczania uznanych w kraju wystaw;
• punkt widokowy będzie zwieńczeniem gmachu Młynu Rothera; stąd będziemy podziwiać panoramę Wyspy Młyńskiej, Starego Miasta i Brdy; w pobliżu znajduje się też taras z fontanną i zabytkowy komin;
• Młyny zaproponują integralną ofertę gastronomiczną: do dyspozycji najemców będą przestrzenie w obu spichlerzach, a także dwa wolno stojące budynki w części ogólnodostępnej z tarasem widokowym i fontanną, które dawniej pełniły funkcje łazienek i kotłowni;
• drugą główną przestrzenią wystawienniczą będzie interaktywna i narracyjna opowieść o związkach Bydgoszczy z rzeką Brdą od XIX wieku, mająca prowokować do dyskusji, przekazywania wspomnień, budowania lokalnych więzi;
• kolejną propozycją będzie Centrum Wiedzy o Mózgu, wystawa stała adresowana zarówno do młodzieży, jak i dorosłych, mająca łączyć w sobie aspekty m.in. medycyny, biologii czy neuronauk; odbywać się tu będą wykłady, spotkania, warsztaty i zajęcia edukacyjne;
• Młyny mają stworzyć też przestrzeń dla rozwoju branż kreatywnych poprzez strefę coworkingową – miejsce do wspólnej pracy i spotkań branżowych; uzupełnieniem tej oferty ma być wielofunkcyjna sala szkoleniowo-konferencyjna, przystosowana także do organizacji warsztatów z podziałem na mniejsze grupy;
• w Spichrzu Mącznym mieścić się będą różnorodne pracownie edukacyjne dedykowane grupom, rodzinom i odbiorcom indywidualnym: pracownia popularnonaukowa dla najmłodszych, pracownia biologiczno-chemiczna dla młodzieży z laboratorium nasion, edukacyjny fablab z nowoczesnym sprzętem do majsterkowania (np. drukarkami 3D), narzędziami do nauki programowania czy robotyki;
• wyjątkową propozycją ma być pracownia kulinarna, nawiązująca do pierwotnej funkcji młynów – ma być ona podzielona na strefy dostosowane do potrzeb najmłodszych i dorosłych, a szczególne miejsce w programie wydarzeń kulinarnych znajdą propozycje odnoszące się do tradycji piekarniczych i cukierniczych, będziemy mogli tu też zobaczyć wyposażenie i poznać historię kultowej bydgoskiej piekarni Bigońskich.

„Park Kultury” tworzy bazę wiedzy o Młynach Rothera. Archiwum społeczne składa się z pamiątek, wspomnień, zdjęć. Jego część wkrótce będzie zdigitalizowana.”

Można już zwiedzać i nawiązywać współpracę

Jak już wspomnieliśmy, Młyny można zwiedzać. Informacji udzielą pracownicy „Parku Kultury” pod adresem: zwiedzanie@mlynyrothera.pl Jak rozwiązana zostanie kwestia biletowania? Hol Młynu i antresola w Spichrzu Mącznym, a także przylegający do obiektu taras z założenia będą przestrzenią otwartą i ogólnodostępną. Biletowaniu podlegać będą wystawy, zajęcia w pracowniach i część wydarzeń. Informacje na temat bieżącej działalności Młynów znajdziemy stronie www.mlynyrothera.pl i w mediach społecznościowych. Współpracę w zakresie np. wynajmu przestrzeni czy organizacji wydarzeń nawiążemy pisząc na adres: wspolpraca@mlynyrothera.pl.

„Kompleks architektury przemysłowej powstał na Wyspie Młyńskiej w połowie XIX wieku i należał pierwotnie do Królestwa Prus. Jego budowę zainicjował minister Christian von Rother, stąd nazwa Młynów. Swoją funkcję budynki utraciły w latach 90. XX wieku. Przeszły wówczas w ręce prywatne i zaczęły niszczeć. Miasto odkupiło je w 2013 roku.”

Artykuł powstał we współpracy z firmą Batr, która produkuje m.in. gabloty muzealne i wystawowe.